"In mijn werk is geen dag hetzelfde," begin Hermens haar verhaal. "Niet zo gek als je 17 locaties onder je hoede hebt. Gelukkig maar, anders zou ik het niet lang uithouden. Als leidinggevende houd je veel ballen in de lucht. Het is iedere dag rennen, schakelen, pas op de plaats maken en ga zo maar door. Het is dan fijn als je iemand hebt, met wie je even kunt sparren. Stoom afblazen, overleggen en de dag doornemen. Voor mij is dat mijn leidinggevende Gildo."
Autorijmomentje
De relatie tussen Maureen en Gildo gaat al 13 jaar terug, want hij is degene die haar toentertijd aannam bij EW. Ze bellen elkaar iedere ochtend en nemen dan de dag door. Hermens: "Hij kent mij als geen ander. Het eerste wat hij doet als hij ’s ochtends in de auto zit, is mij even bellen. Iedere ochtend, vijf dagen in de week, hebben wij ons vaste ‘autorijmomentje’. Hij vraagt dan altijd ‘Hoe gaat het?’ Ik antwoord standaard terug ‘Tot nu toe gaat het goed’. Noem het ons soort humor." Ze vervolgt: "De ene keer bellen we vijf minuten, de andere keer langer. Het is maar net wat er speelt. In de middag herhalen we dit ritueel, maar niet altijd hoor. Dan bespreken we hoe de dag is gelopen. Voor mij werkt dit heel goed. Het grappige is dat Gildo en ik elkaars tegenpolen zijn. Hij is een intercity, ik ben een stoomlocomotief. Een dieseltje. Waar ik de neiging heb teveel na te denken, onderneemt hij direct actie. Ook daar leer je van elkaar."
Weten wat je aan elkaar hebt
"Omdat we elkaar al heel lang kennen, weten we wat we aan elkaar hebben. Gildo weet wat ik in mijn mars heb en hoe je dat eruit haalt. Ik laat bijvoorbeeld niet snel het achterste van mijn tong zien. Op het moment dat ik ergens mee zit, merkt hij dat. Hij neemt daar dan echt de tijd voor. Alleen al het feit dat er iemand naar je luistert, doet heel veel. Daarnaast vind ik het vooral fijn om met iemand als Gildo te sparren. Hij is niet alleen mijn leidinggevende, maar ook mijn coach. Ik sta open voor nieuwe dingen. Ik wil graag leren en doorgroeien en daar begeleidt hij mij in. Het maakt niet uit hoeveel ervaring ik heb, iedere dag leer ik weer. Ik wil bijvoorbeeld het liefst zelf ontdekken en uitproberen. Hij geeft mij daarvoor alle vrijheid. Kom ik er niet uit? Dan vraag ik het hem gewoon. Ik kan me zo meer ontplooien, dan dat hij er de hele tijd bovenop zit."
Keuzes maken
Één van de dingen die Hermens door de begeleiding van Gildo heeft geleerd, is dat 'nee' ook een antwoord is. En dat 'nee' niet altijd zwart-wit hoeft te zijn. "Het gaat vooral om de manier waarop je het zegt. In plaats van ‘nee, dat kan niet’, kun je ook zeggen ‘vandaag lukt het niet, maar morgen wel.’" Die lessen die ze leert, geeft Hermens ook weer door aan de mensen in de teams die ze leidt. "Vooral aan diegene die uit een cultuur komen waar het niet gebruikelijk is om nee te zeggen. Ook heb ik geleerd keuzes te maken. Neem van mij aan: als denker, is dat soms knap lastig. Toen ik nog maar voor één locatie verantwoordelijk was, wilde ik graag alles zelf oplossen. Soms ging dat prima, maar het was niet altijd de beste keuze. Was er bijvoorbeeld een medewerker ziek? Dan pakte ik zelf de stofzuiger en schoonmaakdoek. Op een gegeven moment was ik drukker met schoonmaken dan mijn eigen werk. Soms maak ik het mijzelf moeilijker dan nodig is. Herkenbaar? Dan helpt het als iemand anders het vanaf een afstand bekijkt en met een (eenvoudige) oplossing komt. Die twee ‘autorijmomentjes’ op een dag zijn voor mij dan ook heel waardevol!"
