Een 'maverick' is letterlijk een dissident, iemand die zich niet wenst te conformeren. Inkopers gebruiken de term graag om collega's mee te labelen, die buiten de afspraken om bij leveranciers zitten te bestellen. Giftige typetjes die we, als het maar even kan, moeten uitroeien. Maar hoe schadelijk is maverick buying eigenlijk? Maken we ons terecht zo druk over die paar luizen in de pels?
Ik sprak met iemand uit de treasury wereld die stelde dat op tijd betalen zo'n 2% besparing oplevert. Dat leek me sterk. Bij te vroeg betalen had ik er wel een beeld bij, hoewel het percentage me hoog leek. Te laat betalen is weliswaar slecht voor de relatie, maar nog altijd goed voor de portemonnee.
<p>Het overkomt me nog regelmatig dat ik al 10 minuten aan het praten ben, voordat ik erachter kom dat mijn gesprekspartners een heel andere betekenis toekennen aan het begrip dat onderwerp van gesprek is. Natuurlijk ligt dat aan mij. Als ik een onderwerp ter tafel breng, moet ik ook nagaan of iedereen dezelfde definitie van het woord hanteert. Maar het ligt ook aan onze terminologie.<br> Inkopers zijn keien in het verzinnen van verwarrende woorden.</p>
Het ontwerp van de Bijlmermeer was in de jaren '60 een architectonisch hoogstandje van de 'Amsterdamse Dienst der Publieke Werken'. Alles waaraan de moderne mens behoefte had, is erin opgenomen. Veel groene ruimte, aparte voet- en fietspaden, ruime, lichte woningen en goede verbindingen naar kantoor en fabriek.
<p>Laatst was ik bij een demonstratie process mining. Je kunt de computer aan de hand van data uit je systemen processen in beeld laten brengen. Speciale software visualiseert vervolgens hoe gegevens door je organisatie stromen, en biedt daarmee inzicht in hoe processen <em>daadwerkelijk</em> verlopen.</p>
Bij duurzame initiatieven denk je niet zo snel aan een bank, maar volgens Wiebe Draijer, voorzitter van de raad van bestuur van Rabobank, zijn het juist de banken die een circulaire economie op gang kunnen brengen. Draijer denkt dat we in Nederland al veel duurzamer zouden kunnen zijn dan we nu laten zien.
Het is verfrissend hoe automatiseerders tegen onze wereld aankijken. Waar wij druk doende zijn met problemen oplossen en branden blussen, ontdekken zij de patronen die ons werk reduceren tot routineklusjes.
Geheel in lijn met de tijdgeest ben ik aan het ontspullen. En eerlijk gezegd lukt dat niet erg. Veel verder dan het afgeven van een pot felgroene latex aan de milieustraat ben ik nog niet gekomen. Mijn zolder is nog steeds onbegaanbaar. Bovenop dozen met kinderboeken en damestassen ligt nog een houten slee, een set gordijnen en een wastafel die origineel bij het huis hoort.
De hartenwens van iedere manager, de financiële voorop, is "in control" zijn. In lijn met deze wens brengen ik en collega's dagelijks inkoopuitgaven in beeld, voeren we bestelsystemen in en kondigen we allerlei regels af om medewerkers bij de voorkeursleverancier te laten inkopen. Af en toe een "nou-is-het-afgelopen!" e-mail van de directie als krachtig signaal dat niemand meer de vrijheid heeft om zelf te gaan zitten "shoppen".
<p>Dit jaar is mijn werk nog niet overgenomen door een robot. Volgens de website van de BBC <a href="http://www.bbc.com/news/technology-34066941" target="_blank">'Will a robot take your job'</a> is die kans 59 procent.<br> Dat het nog niet gebeurd is, is een kwestie van tijd. De voorspelling van de website beslaat een periode van 20 jaar. Nog 19 te gaan dus. Wat brengt de toekomst?</p>
