Daarom startte Duikersloot onder het motto ‘pick trash, make friends’ de Trashy Friends Club. Hij vertelt erover tegen BNNVARA: "Al een tijd wilde ik iets duurzaams doen en dit het liefst met anderen delen. Maar ik merkte dat veel duurzaamheidsonderwerpen polariserend kunnen zijn, zoals veganisme: er is een groep die het steunt, maar ook een grote groep die tegen is. Ik vroeg me af: hoe kan ik iets bedenken wat de wereld een beetje groener maakt, maar waar iedereen het over eens is? Zo kwam ik op het idee van afvalprikken, want naar mijn idee is er niemand die afval waardeert. Het raakt ons allemaal, ongeacht je generatie. Ik heb lang met het idee rondgelopen, totdat ik het daadwerkelijk ben gaan uitvoeren. Begin dit jaar maakte ik een switch en ging ik minder uren werken. Sindsdien kreeg het idee meer vorm en richtte ik de Trashy Friends Club op."
Lange adem
Afval prikken kan weleens frustrerend zijn, merkt Duikersloot op. Na een aantal dagen ligt het er gewoon weer. Daarom richt Duikersloot zich op de langere termijn: hij hoopt dat zijn initiatief kan bijdragen aan een langzame gedragsverandering bij mensen. En dat mensen meer gaan nadenken over hoe al dat afval in de eerste plaats op straat komt. "Waarom is er zoveel afval, waarom zit alles in verpakkingen en waarom consumeren we zoveel? Het merendeel van mijn vrienden gooit nog steeds hun sigaretten op straat, wat mij telkens weer een beetje boos maakt. Ik hoop dat als ze een keer komen prikken, ze het vanaf die dag nooit meer doen, omdat ze zien hoeveel werk het is om al die peuken op te ruimen."
Sociaal initiatief
Maar naast het schoonmaken van de stad, is de Trashy Friends Club voor Duikersloot ook vooral een sociaal initiatief. Zelf worstelde hij met aansluiting vinden in de hoofdstad bij andere mensen en hij zag dat hij daarin niet alleen stond. Daarom stuurt hij zijn initiatief via sociale media de wereld in, waarbij hij de datum, tijd en route deelt. Mensen kunnen dan zelf aanhaken. "Op een zondagmiddag om drie uur verzamelen we voor een café. De voorgaande keren waren er zo’n dertien mensen. De meeste komen alleen. Nadat iedereen elkaar een hand heeft gegeven, deel ik afvalprikkels, vuilniszakken en handschoentjes uit. Vervolgens heet ik iedereen welkom met een vriendschapsbandje en zodra mijn praatje voorbij is, gaan de mensen eigenlijk al snel aan de slag met prikken. We eindigen weer op de plek waar we begonnen zijn. Als je het leuk vindt, kun je nog blijven hangen voor een drankje. Het leukste vind ik dat veel mensen hun nummers uitwisselen en contact met elkaar blijven houden."
Lees het hele interview bij BNNVARA >>
