Peter begon zijn carrière als rayonmanager bij Westerveld, waar hij onder andere verantwoordelijk was voor de schoonmaak van Schiphol. ‘Het ging 24/7 door en dat was behoorlijk heftig. Ik wist dat ik dat niet jarenlang zou volhouden’, herinnert hij zich.
Dus toen hij een jaar later werd gevraagd als directeur voor een ander groot schoonmaakbedrijf, nam hij die kans met beide handen aan. In de jaren die volgden, bekleedde hij verschillende directiefuncties in de branche.
Anders doen dan de grote spelers
Tot 1992: toen besloot hij samen met zijn vrouw Jacqueline zelfstandig te worden. Vanuit een kantoor aan huis in Rotterdam startten ze hun eigen schoonmaakbedrijf. En daarmee wilden ze het helemaal anders doen: kleinschaliger, persoonlijker en met meer plezier. ‘We wilden geen organisatie met achthonderd medewerkers. Liever een overzichtelijk team waarbij je de klant én je medewerkers écht kent’, vertelt hij.
De eerste klant die het stel binnen wist te halen, was de stichting PKF – een fonds dat hotels, bungalowparken en campings beheerde waar medewerkers en gepensioneerden van de toenmalige PTT tegen gereduceerd tarief konden verblijven. Van der Sluis mocht drie bungalowparken schoonmaken: twee op de Veluwe en één in Zeeland.
Vanuit de caravan
Dat was behoorlijk aanpoten, wordt duidelijk uit het verhaal van Peter. Om de teams goed aan te kunnen sturen én om zelf bij te springen op drukke dagen – en dat waren er nogal wat – werd de caravan van de familie Van der Sluis op een nabijgelegen camping op de Veluwe gezet. Zodat ze vanuit daar snel op twee van de bungalowparken aanwezig konden zijn. Ook werden er vele ritjes richting Zeeland gemaakt.
De ondernemer herinnert zich een andere klant uit die vroege periode: Ricoh Europe Netherlands. Die is inmiddels al meer dan dertig jaar verbonden aan Van der Sluis. ‘We zijn met hen meegegroeid, van de eerste vestiging tot de vijfde verhuizing.’ Die langdurige relaties zijn kenmerkend voor het schoonmaakbedrijf, zo wordt duidelijk gedurende het gesprek.
Weinig interesse voor familiebedrijf
Speelde het schoonmaakbedrijf een grote rol in het gezinsleven? Wat herinnert Nick zich hiervan uit zijn jeugd? ‘Natuurlijk was het bedrijf altijd wel aanwezig. Het kantoor bevond zich in die tijd immers aan huis, dus er kwamen regelmatig rayonmanagers over de vloer. Als ik dan tussen de middag thuiskwam van school, aten ze weleens een broodje mee’, schetst hij. ‘En natuurlijk had ik door dat de telefoon vaak ging, vooral ’s avonds. In die tijd werd er immers vooral in de avonduren schoongemaakt.’
Maar daar bleef het eigenlijk wel bij, vertelt hij. ‘Eerlijk gezegd was ik niet mega geïnteresseerd in het bedrijf. Ik heb ook nooit gedacht dat mijn toekomst daar zou liggen. Na mijn school ben ik internationale handel gaan studeren en kreeg vervolgens een commerciële kantoorbaan. Daarna volgde een functie waarbij ik regelmatig naar het buitenland moest. Daar had ik het enorm naar mijn zin en dacht: hier hoef ik nooit meer weg.’
Onverwachte wending
Maar na een paar jaar veranderde dat: de uitdaging vervaagde, het buitenland trok niet meer en een stabieler leven, dichterbij huis, des te meer. Daarop besloot Nick in 2019 toch om zich in het bedrijf van zijn ouders te verdiepen en aan boord te komen. ‘Toen ik er eenmaal in dook, zag ik pas hoeveel leuke kanten de schoonmaakbranche eigenlijk heeft. Zoals het type medewerkers waar je mee te maken hebt en het klantcontact.’
‘Het was nooit de intentie om hem in het bedrijf te halen’, vertelt Peter daarover. ‘Maar het kwam qua timing mooi uit. Een paar jaar later had ik het misschien aan een ander verkocht.’ Op dat moment had de oprichter namelijk net een stapje teruggedaan. De dagelijkse operationele leiding lag vooral in handen van de rayonleiding en commercie stond op een lager pitje. Groei was geen focus: de zaken liepen prima, en dat was goed zo.
Toen ik er eenmaal in dook, zag ik pas hoeveel leuke kanten de schoonmaakbranche eigenlijk heeft.”
Groei met de achterdeur dicht
Daar bracht Nick al snel verandering in. Het eerste halfjaar bracht hij voornamelijk door op de werkvloer om het werk, de klanten en de medewerkers goed te leren kennen. Daarna stortte hij zich vooral op de commerciële kant van het bedrijf. En met succes: in de afgelopen vijf jaar is de omzet verdubbeld.
Dat komt volgens Nick door een combinatie van actieve klantbenadering, upselling en het uitbreiden van het dienstenpakket. Naast schoonmaak biedt Van der Sluis ook hygiëneservice, vloeronderhoud en glasbewassing. ‘We proberen een compleet pakket aan te bieden, zodat klanten echt ontzorgd worden.’
Toch is groei geen doel op zich. ‘We willen financieel gezond blijven en onze klanten goed blijven bedienen; zorgen dat ze tevreden zijn en dus bij je blijven. Groei met de achterdeur dicht.’
Los leren laten
In 2023, zo’n 3,5 jaar nadat Nick begon bij het familiebedrijf, nam hij de zaak over. ‘Zelf was ik nog helemaal niet bezig met de aandelenoverdracht’, vertelt Nick. De vraag kwam vooral vanuit zijn ouders. Peter: ‘Wij wilden langzaam afbouwen en zagen tegelijkertijd dat hij hard werkte om het bedrijf te laten groeien. We vonden dat daar wat tegenover hoorde te staan en dat het gewoon zijn bedrijf moest worden.’
De overname verliep soepel, mede dankzij goede begeleiding en duidelijke onderlinge afspraken. Maar spannend was het wel, bekent Peter. ‘Een bedrijf aan je kinderen overdagen kan twee kanten opgaan. Het kan óf heel goed gaan, maar het kan ook helemaal verkeerd gaan. Bovendien blijf je natuurlijk altijd een soort zorgen en betrokkenheid houden. Gaat het wel goed? Dat is heel anders dan wanneer je het verkoopt aan een derde partij: dan krijg je het geld en ben je er, even plat gezegd, vanaf. Bij een familiebedrijf moet je het echt zelf los leren laten. En dat kan even duren.’
Inmiddels is dat wel gelukt. ‘We wonen hier om de hoek, dus ik fiets regelmatig nog even langs voor een kop koffie en om te horen hoe het gaat. Maar ik bemoei me er niet meer mee’, zegt Peter. Nick beaamt dat en zegt: ‘Het is wel fijn dat ik af en toe nog gebruik kan maken van zijn kennis. Ik heb zes jaar ervaring in de branche en hij al zo’n veertig. Daar kan ik van leren.’
Kleinschaligheid als kracht
Ondanks de flinke groei van de afgelopen jaren, blijft Van der Sluis Facility bewust kiezen voor kleinschaligheid. Dat maakt het namelijk mogelijk om betrokken te blijven, zowel bij klanten als medewerkers, vertellen beide heren. Nick: ‘Ik vind het fijn om nauw contact te hebben met klanten. Elke week even inchecken: gaat alles nog goed? Wat speelt er? Kortom: dicht op de bal spelen. Als je altijd weet wat er aan de hand is, dan kun je meedenken en sta je nooit voor een verrassing. Als het bedrijf te groot wordt, dan wordt dat moeilijker.’
Hetzelfde geldt voor de omgang met medewerkers: persoonlijke betrokkenheid en absoluut geen nummertjescultuur. Dat gaat verder dan leuke extraatjes met bijvoorbeeld Pasen, verjaardagen en de Dag van de Schoonmaker. ‘Bij medewerkers kan er van alles spelen en we proberen ook daarin altijd mee te denken: kunnen we tot een oplossing komen zodat je nog wel, op een gezonde en fijne manier, kan blijven werken?’
Die betrokkenheid is dan ook waar voor Peter en Nick de kracht van hun familiebedrijf zit. ‘Bij de klant, bij het personeel, bij het vak’, zegt Peter. Nick vult aan: ‘Soms zijn we misschien te lief. Maar zo zijn we en zo werken we. Dat maakt ons sterk.’
